Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2005

Notes From The Digital Underground #2

by lkrory21
Στο δεύτερο μέρος (δείτε εδώ το πρώτο) της παρουσίασης των net labels θα κατευθυνθούμε βόρεια και συγκεκριμένα στην ...Δανία. Εκεί έχει την βάση της η Kyoto_Digital. Με ένα όμορφο με "less is more" φιλοσοφία site μας έχει παρουσίασει 9 "κυκλοφορίες" από τα μέσα του 2004 μέχρι σήμερα που κινούνται στον χώρο του minimal dub techno (σκεφθείτε κάτι ανάλογο της Basic Channel - Rhythm & Sound).

Ως τώρα έχει παρουσίασει EP's από τους Xoki, The B.Keeper Syndrome, Hieronymus από Δανία και τους Tekdev69 από Πολωνία. Όλες οι κυκλοφορίες είναι διαθέσιμες προς download σε mp3 192kbps από το site για περιορισμένο χρονικό διάστημα (πχ οι 4 πρώτες έχουν ήδη καταργηθεί) και επιτρέπεται οποιαδήποτε χρήση εκτός αν είναι για εμπορικούς σκοπούς(πχ πώληση). Μέχρι πρόσφατα το site είχε σοβαρό πρόβλημα με το bandwidth αλλά πρόσφατα άρχισαν να "φιλοξενούνται" οι κυκλοφορίες της στο www.archive.org οπότε λύθηκε αυτό.


Στο μουσικό μέρος τώρα, όλες οι κυκλοφορίες στέκονται επάξια στο είδος τους και σε αξιοπρεπέστατο επίπεδο χωρίς συνταρακτικές διαφορές από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη. Οι Xoki και Hieronymus , οι οποίοι έχουν και κοινό split-EP εκτός από δύο ατομικές κυκλοφορίες έκαστος, παίζουν ένα πιο "υπνωτικό" minimal dub - techdub ενώ αντίθετα οι The B.Keeper Syndrome και Tekdev69 είναι πιο κοντά στα όρια του minimal techno.
Αν θέλετε να ξεκινήσετε από κάπου κατεβάστε το KY_D06 του Hieronymus ή το "Materia Prima" [KY_D05]του Xoki.

Σύντομα αναμένεται και ένα full length LP 9 κομματιών από τον Hieronymus.


Κυκλοφορίες της Kyoto_Digital:
2004:
KYOTO01 (Μη διαθέσιμο)
KYOTO02 (Μη διαθέσιμο)
KYOTO03 Hieronymus (Μη διαθέσιμο)
KYOTO04 Xoki / Hieronymus (Μη διαθέσιμο)
2005:
[KY_D05] Xoki - "Materia Prima"
[KY_D06] Hieronymus
[KY_D07] The B.keeper Syndrome
[KY_D08] Xoki - "A Forest"
[KY_D09] Tekdev69 - "Errant Signals"

LINKS:
Official Site Kyoto_Digital (εκεί είναι διαθέσιμα όλα τα links για download)
Hieronymus (off.site)

φώτο: λεπτομέρεια από το site της Kyoto_Digital

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2005

Vienna Calling

by lkrory21

VIENNA CALLING
(Lyrics: R. and F. Bolland - Music: Falco)
Performed by: Falco

Hello, Vienna calling
Hello, hello, Vienna calling- Cha!
Hello, hello, Vienna calling- Cha! Cha!
Hello, oho, Vienna calling, na na na na
Hello, oho, Vienna calling, na na na na

Talking aboutStella sitzt in Rio
Stella liegt in Tokio
Männer fragen sie nach Feuer,
nach dem Andern sowieso

Sugar Chris dich sehr vermißt
dein Bein und dein Gesicht
Du kannst auf mich verzichten
nur auf Luxus nichtWomit spielen kleine Mädchen heute,
hier und dort und da,Ob in Tucson, Arizona;
Toronto, Canada.

Wien, nur Wien du kennst mich up,
kennst mich down
Du kennst mich.
Nur Wien, nur Wien, du nur allein
Wohin sind deine Frau'n

Ohoho, operator (so alone am I)
Ohoho, operator (need you to come tonight)
Hello, oho, Vienna calling, na na na na
Hello, oho, Vienna calling, na na na na

Two, one, zero
Der Alarm ist rot
Wien in Not
Cha, cha, cha

Vienna calling, oho, Vienna calling, oho

Und plötzlich heißt Maria Marilyn
Und Eva heißt Yvonne
Ein junger Bogart hängt dir an
den Lippen, Kleines, und sagt komm

Die Lockenpracht wird abgemacht
Die Tänzer sind gestoppt
Es ist 4 Uhr 45,
nun wird Position geprobt
Womit spielen kleine Mädchen heute,
hier und dort und da,
Ob in Tucson, Arizona;
ob Toronto, Canada.

Wien, Wien nur du kennst mich up,
kennst mich down
Du kennst mich.
Nur Wien, nur Wien, du nur allein
Wohin sind deine Frau'n

Ohoho, operator (so alone am I)
Ohoho, operator (I need you here tonight)
Hello, oho, Vienna calling, na na na na
Hello, oho, Vienna calling, na na na na

Two, one, zero

Der Alarm ist rot...

Φώτο 1: Ηλιοβασίλεμα στο Δούναβη, Βιέννη.

Φώτο 2: Πάρκο στη Βιέννη

Φώτο 3: Χάρτης Τραίνων στην Βιέννη

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2005

Συναυλίες Φεστιβάλ ΣΥΝ

by lkrory21
"Ανεβασμένο" μουσικά το φετεινό φεστιβάλ της Νεολαίας του Συνασπισμού που θα πραγματοποιηθεί Παρασκευή 30/9, Σαββάτο 1/10 και Κυριακή 2/10 στην Πλ.Πρωτομαγιάς στο Πεδίον του Άρεως.

Δείτε λοιπόν:

Παρασκευή 30/9
Σκηνή Α:
Γιάννης Αγγελάκας - Νίκος Βελιώτης
Mogwai
Σκηνή Β:
Χειμερινοί Κολυμβητές
Ρεμπέτικη κομπανία “Απόντες”

Σάββατο 1/10
Σκηνή Α:
Ρόδες
Chumbawamba
Los de Abajo
Σκηνή Β:
Λένα Αλκαίου – Γ.Τσίρου
Σωτηρία Λεονάρδου
Βαγγέλης Κορακάκης

Κυριακή 2/10
Σκηνή Α
Mode Plagal
Natacha Atlas
Σκηνή Β
Η κομπανία από το «Ρεμπέτικο» του Φέρρη.

Οι συναυλίες ξεκινάνε στις 9:00μμ. Είσοδος 5€/ημέρα.

Ενδιαφέροντα ονόματα από το ξένο ρεπερτόριο και επιτέλους κάτι διαφορετικό σε φεστιβάλ πολιτικής νεολαίας και όχι πάλι τα γνωστά "Τσακνο - Μαχαιρο - Πηρουνίτσας - Παπακωνσταντίνου - Τα - ίδια -Παντελάκη - μου - Τα - ίδια -Παντελή - μου" τύπου ΚΝΕ. Επίσης, με χαρά είδαμε τον σωστό διαχωρισμό των ονομάτων στις διαφορες σκηνές ώστε να μην επαναληφθεί παρόμοια ανακοίνωση με την αμίμητη περυσινή πριν το σετ των Puressence "Σύντροφοι και συντρόφισσες στην κεντρικη σκηνή παίζουν οι Puressence και ακολουθεί ο Μπάμπης Τσέρτος(!!!)".
Στα συν φυσικά και η πολύ χαμηλή τιμή εισόδου.

Αυτά προς το παρόν.


Link:
Νεολαία Συνασπισμού

Σημείωση:
Η αναφορά στο φεστιβάλ του ΣΥΝ (όπως και το σχόλιο για την ΚΝΕ) γίνεται καθαρά για το μουσικό μέρος και δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε και επικροτούμε ή διαφωνουμε και απορρίπτουμε τις πολιτικές θέσεις των δύο αυτών κομμάτων.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2005

Notes From The Digital Undeground #1

by lkrory21
Θυμάμαι πριν καμια 15-αριά χρόνια και βάλε, ήμουν ένας συνηθισμένος πιτσιρικάς - μέταλλο. Θα θυμάστε ότι κάποια εποχή στην Ελλάδα το να είσαι μεταλλάς στην εφηβεία ήταν κάτι σαν παιδική ασθένεια. Όλοι την παιρνάγανε αυτήν την "ασθένεια" με όλο το "Σακκέτο-πακέτο" (που θα έλεγε και ο Λιακό) δηλαδή Iron Maiden, ραφτά, κονκάρδες, ανταλλαγές κασσετών(mp3 είπατε?), βόλτες στο "Δισκάδικο Της Αθηνάς", το "Happening" και το "Rock City"(Τα θυμαστε?) για βινύλια(CD είπατε?), κλπ, κλπ. Τότε λοιπόν, αγοράζαμε ανελλιπώς το Metal Hammer και πραγματικά το "καταπίναμε", ήταν η βίβλος μας. Βλέπετε δεν υπήρχε καμμιά άλλη πηγή ενημέρωσης (internet είπατε?) πέρα από κάτι σκόρπιες ραδιοφωνικές εκπομπές και το HeadBanger's Ball του MTV με την περιβόητη Vanessa Warwick. Υπήρχε λοιπόν μια στήλη στο περιοδικό (που δυστυχώς δεν θυμάμαι όνομα και συντάκτη) που έγραφε για demos, unsigned bands και εν γένει για underground metal από όλο τον κόσμo (κυρίως Αμερική βέβαια). Και σκεφτόμουνα τότε, "Ποιός κάθεται και ασχολείται με αυτά, εδώ βγαίνουν τόσα καλά καινούργια συγκροτήματα και δίσκοι, τόσοι κλασσικοί δίσκοι και δισκογραφίες που πρέπει να εντρυφήσεις (οκ μάλλον δεν χρησιμοποίησα αυτή την λέξη!) που χρόνος (και χρήμα) για αγνωστες μπάντες από το Milwaukee ή τη Βραζιλία!"(κοινώς "Τους ξέρει η μάνα τους?").

Zoom-in στο σήμερα, που ξεκινάμε από αυτό εδώ το blog ένα αφιέρωμα στο φαινόμενο των net labels και μέσα από το οποίο σε (ά)τακτα χρονικά διαστήματα θα έχουμε άρθρα, αφιερώματα, συνεντεύξεις και links και θα παρουσιάζουμε εταιρείες, καλλιτέχνες και δίσκους από τις net labels που κατα τη γνώμη μας αξίζουν την προσοχή μας(σας). Ήδη περιστασιακά έχουμε παρουσίασει λίγα πράγματα σε προηγούμενα posts. Τι είναι όμως τα "net labels" ? Προσπαθώντας να μεταφράσουμε το άρθρο της Wikipedia, Net Label είναι μια δισκογραφική εταιρεία που διανέμει την μουσική της σε ψηφιακά αρχεία ήχου (κυρίως MP3, κάποιες σε Ogg Vorbis και ορισμένες σε FLAC) στο διαδίκτυο. Η κύρια διαφορά μεταξύ net labels και "παραδοσιακών" δισκογραφικών εταιρειών είναι ότι οι πρώτες δίνουν έμφαση και έχουν σαν κύριο κανάλι διανομής τα "ελεύθερα" χωρίς αντίτιμο downloads αντί "φυσικών" μέσων (CD, βινύλια, κλπ). Συνήθως δίνουν άδεια (αν δεν το ενθαρρύνουν κιόλας) για ελεύθερο sharing ενώ τυπικά οι εκάστοτε καλλιτέχνες κρατάνε το copyright.

Ο κύριος όγκος των ηχογραφήσεων σε net labels ανήκει στην ηλεκτρονική μουσική και όλα τα παρακλάδια της(ας μην ξεχνάμε ότι οι καταβολές του φαινομένου ανάγονται στην demoscene) αλλά υπάρχουν και πολλές που ασχολούνται και με άλλα είδη (rock, pop, reggae, punk, κλπ). Φυσικά κατα 99.9% οι καλλιτέχνες (σε πολλές περιπτώσεις είναι οι ίδιοι που έχουν ιδρύσει την net label) είναι παντελώς άγνωστοι πέρα και έξω από τον στενό κύκλο των net labels αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν βρίσκεις καλή μουσική (υπάρχει όμως και πολλή αδιάφορη καθώς και ...σκουπίδια!). Περιστασιακά όμως βρίσκει κανείς και ονόματα ή projects που ξεφεύγουν από τα όρια του underground όπως μια συλλογή από την Comfort Stand με ακυκλοφόρητα demos του πρώτου "ανεξάρτητου" καλλιτέχνη από την δεκαετία του 60 του Joe Meek ή το περιβόητο πια "The Conet Project" της Irdial (κανονική δισκογραφική που μετατράπηκε σε net label).

Αξίζει όμως να ασχοληθεί κανείς με κατι τέτοιο? Δηλαδή να χάσει κανείς χρόνο και να απασχολήσει την PSTN/ISDN/ADSL γραμμή του "κατεβάζοντας" και δοκιμάζοντας παντελώς άγνωστους καλλιτέχνες και δίσκους όταν νόμιμα (πχ iTunes) ή ...παράνομα (βλέπε P2P) μπορεί να έχει "'οτι τραβάει η ψηχή του" από πασίγνωστους καλλιτέχνες και μεγάλα ονόματα του τώρα και του παρελθόντος? Κατά τη γνώμη μας, ναι! Πέρα από την μουσική (που στην τελική είναι και υποκειμενικό το γούστο), τίθεται και το φιλοσοφικό του θέματος. Πιστεύουμε (και θα θέλαμε να το δούμε να πραγματοποιείται) ότι το Internet μπορεί πραγματικά να λειτουργήσει ως φορέας και ως κανάλι διανομής ελεύθερης τέχνης και άποψης που θα είναι free as in free beer AND free as in free speech (για να παραφράσουμε την γνωστή ρήση για το "ελεύθερο λογισμικό"). Μπορεί να λειτουργήσει, για να θυμηθούμε την περιβόητη έκθεση του Eric S. Raymond για το "ελεύθερο λογισμικό", ως "παζάρι" της ελεύθερης προσφοράς και ζήτησης σε αντίθεση με τους "καθεδρικούς ναούς" των δισκογραφικών εταιρειών (και κατ' επέκταση των κινηματογραφικών, των γκαλλερί, κλπ) όπου λίγοι και εκλεκτοί ως ιερείς και αρχιεπίσκοποι αποφασίζουν πριν από εμάς για εμάς τι θα κυκλοφορεί, τι θα ακούσουμε και θα μας το πασσάρουν.

Έτσι η μουσική θα απελευθερωθεί, θα σταματήσει να είναι "προϊόν" και θα ξαναγίνει "τέχνη". Διότι από την στιγμή που "ελευθερώνεται" η ανάγκη της έκφρασης και οι εσωτερικές ορμές και ο "καλλιτέχνης" (δεν πιστεύουμε στην έννοια του καλλιτέχνη, θα το αναλύσουμε άλλη φορά όμως) δημιουργεί το έργο του, αυτό πρέπει να μείνει ελεύθερο προς διάδοση. Αν μπει στην διαδικασία της "εταιρείας", του marketing, της "κυκλοφορίας" και του "πόσο κάνει?" γίνεται απλώς άλλο ένα εμπορικό προϊόν προς διάθεση. Φυσικά υπάρχει και αντίλογος, πολλοί θα θέτατε(με) την βιοποριστική διάσταση του ζητήματος ή τις δυνατότητες διανομής και πρόσβασης που έχει μια μεγάλη εταιρεία, κλπ, κλπ. Το ζήτημα φυσικά και δεν αναλύεται σε 5 - 10 γραμμές ενός post. Απλώς παραθέτουμε μια φιλοσοφική διάσταση του ζητήματος αλλά αν ψάξετε στο Internet ή σε βιβλιοθήκες θα βρείτε άπειρο food for thought.

Για αρχή, γυρίζοντας πίσω στο θέμα μας, δείτε τα links που παραθέτουμε πιο κάτω, πλοηγηθείτε, ανακαλύψτε, στείλτε μας links και πληροφορίες (επίσης δεν καταφέραμε να βρούμε, αν υπάρχει, ελληνική net label πέρα από το πολύ καλο ελληνικό dub συγκρότημα των Atiko Minus που προσφέρουν όλες τις ηχογραφήσεις τους στο site τους) και εδώ θα είμαστε πάλι για να μπούμε στο θαυμαστό καινούργιο κόσμο των net labels.

Αυτά προς το παρόν.

Links:
Wikipedia
Site για netlabels
http://www.archive.org/audio/netlabels.php
http://www.scene.org/
(Σημείωση: Τα 2 τελευταία links σας οδηγούν μεγάλες συλλογές αρχείων από net labels και είναι good places to start)

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2005

(Un)Known Pleasures: Neu! 2 (1973)

by lkrory21
Το δεύτερο από τα 3 "επίσημα" LP's των πρωτοπόρων του kraut rock και σαφώς το πιο ...περιέργο. Σύνηθως προτείνονται το NEU! (1972) ή το NEU! '75 (1975) από την μικρή αλλά επιδραστικότατη (για ...ρωτείστε τους Stereolab, Tortoise και David Bowie μεταξύ άλλων) δισκογραφία των Klaus Dinger και Michael Rother αφήνοντας λίγο χώρο για αυτό το μικρό ...πείραμα. Πείραμα? Για ...συνεχίστε το διάβασμα.

Όταν μπήκαν στο studio, οι Dinger και Rother για να ηχογραφήσουν το δεύτερο άλπουμ, μετά το σχετικά "επιτυχημένο" NEU! οι σχέσεις τους ήταν ήδη τεταμένες. Επίσης ο Rother άρχισε να κινείται μουσικά προς πιο μελωδικές περιοχές που εξερεύνησε εκτεταμένα με τους Harmonia (όπου συνεργάστηκε με μέλη των Cluster) ενώ ο Dinger μετακινούνταν προς πιο "rock" (βλέπε μετέπειτα πορεία με τους La Dusseldorf). Η πορεία των ηχογραφήσεων φυσικά δεν βοηθήθηκε και από το μικρό χρονικό διαστημα και το περιορισμένο budget. Και όμως κάτω από αυτές τις συνθήκες, τις προσωπικές και μουσικές διαφορές κατάφεραν όχι μόνο να δημιουργήσουν ένα από τα πιο αριστουργηματικά αλλά και πειραματικά krautrock αλμπουμ αλλά να γεννήσουν και την ιδέα του ...remix!

Το άλμπουμ ξεκινά με το "Fur Immer" ένα εντεκάλεπτο motorik αριστούργημα συνέχεια του "Hallogallo" από τον πρώτο δίσκο. 11 λεπτά επαναληπτικού σταθερού ταξιδιαρικου ρυθμού, μπάσσο σε μία νότα και κύματα από ακκόρντα, εφφέ και θορύβους να περιτριγυρίζουν. Άκολουθούν δύο (δυσπρόφερτα) κομμάτια θορυβώδους ambient / noise 25 χρόνια πριν τους Pan Sonic, κλπ και η πρώτη πλευρά (στο βινύλιο) κλείνει με το hard rock (για τα δεδομένα των Neu! πάντα!) "Lila Engel". Και εκεί κάπου γεννιέται το ...remix.

Οι Klaus/Dinger ξεμένουν από χρήματα και χρόνο για το LP. Και τι κάνουν? Παίρνουν ένα single με δύο τραγούδια ("Super" και "Neuschnee") που είχαν κυκλοφορήσει πριν λίγους μήνες και τους αλλάζουν τα φώτα! Τα βάζουν να παίξουν στις 16 στροφές, στις 78, σε κασσετόφωνα που "τρώνε" τις κασσέτες, να παίζουν και οι ίδιοι να μιλάνε από πάνω, σε πικάπ πειράζοντας την βελόνα και στο τέλος περιλαμβάνουν και τις αυθεντικές εκτελέσεις. Σήμερα μπορεί να ακούγεται συνηθισμένο (ως πειραματισμός) αλλά για το 1973 όπου κυριαρχούσε το rock τύπου "YES / Deep Purple / φανφάρα και ξερό ψωμί" ήταν κάτι απίστευτο και πρωτοπόρο. Η δεύτερη πλευρά του Neu! 2 παραμένει μία από τις πιο περίεργες στιγμές της μουσικής.

Κάπου εκεί τσακώνονται (ξανά) οι Rother/Dinger, διαλύουν τους Neu!, ξεκινάνε άλλα projects, ξαναβρίσκονται το 1975 και ηχογραφούν άλλο ένα αριστούργημα, τσακώνονται, ξαναδιαλύονται, κάνουν να μιλήσουν καμμιά 20αριά χρόνια και ξαναβρίσκονται το 2000 για την προετοιμασία και κυκλοφορία των 3 LPs σε επίσημα remastered CDs (κυκλοφορούν και στην Ελλάδα από την EMI) μιας και μέχρι τότε κυκλοφορούσαν ως bootlegs. Εν τω μεταξύ βέβαια κατάφεραν να γίνουν "θρύλοι", αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τον Bowie, επηρρεάσαν ολόκληρη την post rock και την electronica και έκαναν μέχρι και τους Sonic Youth να γράψουν τραγούδι για αυτούς το "Two Cool Rock Chicks Listening To Neu!"( από το side project "Ciccone Youth" του 1988)

Σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και περίεργα άλμουμ από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και περιέργα γκρουπ ever!

Fur Immer!

Δείτε επίσης:

AMG Review

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2005

A Little Bit Of This A Little Bit Of That

by lkrory21
Όσοι πηγαίνετε στις "Νύχτες Πρεμιέρας" θα παρατήρησατε ότι γίνεται το αδιαχώρητο στις αίθουσες και το να βρεις εισιτήριο για μια ταινία αυθημερόν ή την προηγούμενη είναι μάλλον αδύνατο! Πάντως έχουμε κλείσει ήδη εισιτήρια για δύο πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες(1, 2) το Σ/Κ και θα σας μεταφέρουμε από εβδομάδα τις εντυπώσεις μας! Στην Τεχνόπολις στο Γκάζι ξεκινά το 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ άνοιξε τις πύλες του σήμερα (δυστυχώς υπο βροχή!) και θα διαρκέσει μέχρι και τις 25/9. Περάστε μια βόλτα και μην σταθείτε μόνο στις συναυλίες και τις υπόλοιπες παράλληλες εκδηλώσεις, μπείτε και λίγο μέσα στις αίθουσες, θα έχει πολλά και ενδιαφέροντα έργα!

Σε αυτό το λινκ θα βρείτε το πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου για το Bios (Πειραιώς 84), το οποίο κλείνει δύο χρόνια λειτουργίας φέτος, με προβολές πειραματικών ταινιών, συναυλίες, dj sets, και άλλα πολλά!Link

Το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου στην Πολυτεχνειούπολη, Ζωγράφου (είσοδος από Κατεχάκη) διοργανώνεται από την ομάδα Aposintonismos και την CreativeSpace πάρτυ Deadly Breaks Dirty Beats με τους Panacea(Γερμανία), Namshubofenki (Αυστραλία) και Funxion. Αν θυμάστε οι ίδιοι είχαν διοργανώσει το 24ώρο Ambient Elextronic Experimental στο Τ.Ε.Ι. Πειραιά με Fluxion, Bola, κλπ.εκεί στα τέλη Μαϊου.


Αυτά προς το παρόν!

"Do not go in there; do not sign with this company, or you'll end up like me - screwed and out on the street. And I am a living legend, you bastards!" Joe Strummer



Φώτο: Λεπτομέρεια από το flyer για το event των Aposintonismos / CreativeSpace

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2005

Punk: Attitude(2005)

by lkrory21
Μουσικό ντοκυμαντερ, 2005.
Σκηνοθεσία: Don Letts


Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερος άνθρωπος από τον Don Letts να γυρίσει documentary για το Punk τόσο ώς μουσικό είδος όσο και ως συμπεριφορά (attitude). Άλλωστε ήταν εκεί στα μέσα - τέλη της δεκαετίας του 70 όταν "ανδρωνόταν" ως μουσικό είδος, παίζοντας ως DJ στο θρυλικό Roxy, προσωπικός φίλος των Clash (αργότερα συμμετείχε με τον Mick Jones στους Big Audio Dynamite ενώ το φιλμ είναι αφιερωμένο στον Joe Strummer) και έχοντας ήδη γυρίσει σε super 8 ένα πρώιμο ντοκυμαντέρ για το είδος μόλις το 1978 ("The Punk Rock Movie") αλλά και το κλασσικό "Westway To The World" με θέμα τους Clash.

To περιεκτικότατο Punk: Attitude ξεκινά από το παρελθόν, από τους Chuck Berry και Jerry Lee Lewis, την χίππικη κουλτούρα και με ενδιάμεσους σταθμούς το garage (Count 5, The Sonics, κλπ), τους Velvet Underground, τους MC5 και τους The Stooges του Iggy Pop, τους New York Dolls, την αμερικάνικη σκηνή (The Ramones, Television, Patti Smith, το club CBGB's, κλπ), την βρεττανική έκρηξη (Sex Pistols, The Clash, The Damned, κλπ), την μεταστροφή στο New Wave / Post Punk (Gang Of Four), το No Wave (Sonic Youth, Theoretical Girls), το αμερικάνικο δέυτερο κύμα (Dead Kennedys, Black Flag, Bad Brains), το hardcore (Agnostic Front), την σκηνή Straight Edge (Fugazi, Minor Threat), κ.α. φτάνει στην αναγέννηση με τους Nirvana και την επαναφορά του στο mainstream σήμερα με τους Green Day(!) και τους... Limp Bizkit(!!!).

H σκηνοθετική γραφή είναι απλή: "ιστορικά" κλιπ και συνεντεύξεις με πάρα πολλούς από τους πρωτεργάτες (ορισμένοι από τους οποίους haven't aged that well όπως θα λέγανε οι αγγλοσάξονες) αλλά και άλλες φιγούρες όπως διάσημοι φωτογράφοι, μουσικοκριτικοί, ο σκηνοθέτης Jim Jarmusch, κ.α. εναλάσσονται με ρυθμό πολυβόλου. Το ντοκυμαντέρ, όπως είναι φυσικό, στέκεται κυρίως στην Νέα Υορκη του 1975 και στην Μ.Βρεττανία του 1976-77-78 δηλαδή στην ακμή και το απόγειο της Punk μουσικής και τους γνωστούς ήρωες της και τα γνωστά συμβάντα* χωρίς όμως να παραλείπονται και αναφορές σε αφανείς ήρωες όπως οι The Screamers και οι Dictators.

Παράλληλα σχολιάζονται και άλλα παραλειπόμενα σε σχέση με το Punk όπως πολλές αναφορές στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κλιμα της εποχής, το dress code, η D.I.Y. αισθητική, η γέννηση των fanzines, το γρήγορο "κάψιμο" της αρχικής σκηνής από την εισαγωγή της ηρωίνης, τον εναγκαλισμό και την πρόσμειξη άλλων ειδών όπως την Reggae/Dub (την οποία πρώτοι εκτός Jamaica "αγκάλιασαν" μαζικά οι Punks στην Αγγλία είτε ως άκουσμα είτε ως επιρροή)**, την "στενομυαλιά" και το περιχαράκωμα πολλών γκρουπς και οπαδών στις αρχικές -έτσι και αλλιώς περιορισμένες- φόρμες (γρήγορα "άτεχνα" τραγούδια)*** και άλλα πολλά ενδιαφέροντα.


Δεν λείπουν οι παραλείψεις και τα μειονεκτήματα όπως η εν τάχει αναφορά στην αμερικάνικη underground σκηνή των 80's, η μη αναφορά σε σημαντικά συγκροτήματα όπως Husker Du, Minutemen που στήριξαν τη σκηνή τα "πέτρινα χρόνια" ή στην αυστραλιανή σκηνή (πχ Radio Birdman) ή ακόμα και στην σκηνή riot grrrls των αρχών του 1990 ενώ πολλοί θα διαφωνούσαμε με την αναφορά των Green Day/Limp Bizkit ως συνεχιστές (έστω και αν στο φιλμ αναφέρονται υποτιμητικά ως εμπορευματοποιημένο παράγωγο). Προσωπικά θα θεωρούσαμε πιο "punk" και πιο γνήσιους συνεχιστές τους π.χ. Autechre, τους Pan Sonic και η πειραματική ηλεκτρονική σκηνή εν γένει παρά τον ορυμαγδό των αμερικάνικων skate/surf/ βερμούδα/MTV και μπολικο ska-punk συγκροτημάτων τύπου Sum 41.

Εν κατακλείδι ένα υπερενδιαφέρον μάθημα ιστορίας για ένα από τα πιο επιδραστικά, όχι τόσο σε μουσικούς όρους όσο ως αισθητική, ως άποψη και ως συμπεριφορά, μουσικά είδη με ένα πλήθος ιστορικών κλιπ και πληροφοριών.



Punk's Not Dead?



Links:

IMDB / AllMovieGuide


*= πχ η συναυλία των Sex Pistols στο St.Martin's College, κλπ.
**=Μέχρι και ο Bob Marley αναφέρθηκε στην ιδιότυπη μουσική συνάντηση αυτή στο κλασσικό "Punky Reggae Party".
***=Αρκετά αστείαείναι η αναφορά του Henry Rollins σ' αυτό. "Πας να παίξεις ένα τραγούδι λίγο μεγαλύτερο από 1 1/2 λεπτό ή με ένα σόλο και αρχίζουν: Μεγάλε, τι είναι αυτό? Το "Free Bird?"

Φώτο 1: To εξώφυλλο του DVD. Φώτο 2: O Don Letts στο club Roxy.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2005

Nazi Punks Fuck Off!

by lkrory21

Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από το σχεδόν μονόλεπτο τραγουδάκι των ιστορικων Dead Kennedys με τίτλο "Nazi Punks Fuck Off" (1981, "In God We Trust, INC") για τα δίποδα ζώα που θα μαζευτούν μαζί με τα αλλά ευρωπαϊκά ομόσταβλα δίποδα ζώα σήμερα το απόγευμα στην Σολωμού. Αλλά 2 τραγουδάκια που θα μπορούσανε να είναι ιδανικό soundtrack:

Sonic Youth - "Youth Against Fascism"
(1992, "Dirty")
Heaven 17 - "(We don't need this) Fascist Groove Thang"

(1981, "Penthouse And Pavement")


Αυτά προς το παρόν.

H φωτοραφία είναι από την εμφάνιση των CLASH στο Victoria Park του Λονδίνου στις 30 Απρίλη 1978, στο ιστορικό φεστιβάλ Rock Against Rascism.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2005

(Un)Known Pleasures: "I DUB YOU"(2004)

by lkrory21
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή μοντέρνου Dub (με την ευρύτερη έννοια του όρου) "επεσε" στα χέρια μας προερχόμενη από Γαλλία. Κυκλοφόρησε το 2004 και περιλαμβάνει 34 τραγούδια σε 2 cd από μεγάλα ονόματα τόσο της γαλλικής σκηνής όσο και διεθνή. Ανάμεσα στον Lee 'Scratch' Perry που "ανοίγει" την συλλογή μέχρι τους Dub Wiser που "κλείνουν" το δεύτερο cd σε αποκλειστικό κομμάτι, συναντάμε μεγάλα βρεττανικά ονομάτα του χώρου όπως Jah Warrior, Zion Train, Mad Professor, τον "πολύ" Adrian Sherwood(o οποίος συμμετέχει τόσο με δικό του κομμάτι όσό και με παραγωγές και remix σε άλλους), κλπ , ιστορικά ονόματα της αναγέννησης του dub όπως οι Dub Syndicate, γνωστά γαλλικά όπως Zenzile, Ek3kiel και πολλά μικρότερα ονόματα αλλα εξίσου ενδιαφέροντα.

Το ύφος της συλλογής είναι μεν dub αλλά δεν είναι καθόλου μονότονο. Όλες οι εκφάνσεις του είδους που γεννήθηκε στην Jamaica από τα πειράματα των King Tubby και Lee 'Scratch' Perry και επηρρέασε όλοκληρη τη σύγχρονη μουσική σκηνή βρίσκονται εδώ. "Παραδοσιακού τύπου" dubs, πιο μοντέρνα dubs, αργόσυρτα, "δυναμικά", πιο ηλεκτρονικά ή πειραγμένα dubs, με άλλες προσμείξεις(όπως World/Ethnic) ή πιο "καθαρόαιμα" reggae, όλα βρίσκονται εδώ και συνεισφέρουν στην ποικιλία της συλλογής "I Dub You". Αγνοείστε τον "προφανή" τίτλο και το ελαφρώς kitsch εξώφυλλο(βλ. φώτο) και θα βρεθείτε μέσα στον ενδιαφέροντα κόσμο του μοντέρνου dub. Όλα τα κομμάτια είναι από πολύ καλά έως εξαιρετικά αλλά ξεχωρίσαμε ως καλύτερο το ανατολίτικο / middle eastern dub "Ta'al Ya Ahi" των Rasboras Dub Tribe.



Την συλλογή, που κυκλοφορεί από την EMI France, έχουν επιμελήθει τα μέλη των Dub Action και της εταιρείας Hammerbass και είναι μιξαρισμένη ενω συμμετέχει και ο MC Brother Culture (MC που συνεργάζεται με τον Manasseh) στο toasting στα ιντερλούδια μεταξύ των τραγουδιών. Η συλλογή αν και κυκλοφορεί από πολυεθνική δεν είναι μια εμπορική "αρπαχτή" αλλά αντιθέτως αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για γνωριμία με την σύγχρονη Dub σκηνή ενώ και οι "φανατικοί" του είδους μπορούν να βρουν πολλά σπάνια κομμάτια, διάφορα remix αλλά και δύο αποκλειστικά κομμάτια (των Dub Wiser και DubPhonic).


Monster!

Tracklist:
CD 1
01. Lee Perry - Secret laboratory(scientific dancehall)
02. Djins + Ghetto Priest - Be hold
03. Junior Cony - Familiy man
04. Dub Syndicate - Wadada(Means Love)
05. Dubians - Monster
06. King Jammy meets Dry & Heavy - Breaking dub
07. Audio Active + Bim Sherman - Free the marijuana
08. Elephant system - Higher than dub(Adrian Sherwood mix)
09. Alpha & Omega - Dub flute
10. Rasboras Dub Tribe - Ta'al Ya Ahi
11. The Rootsman - Tremors
12. Fedayi Pacha - The 40 days of Musa Dagh
13. Ez3kiel - Handle with care
14. Zenzile - Anti bass neighbourhood
15. Twilight Circus Dub Sound System - Foundation rockers
16. Dubphonic - Galactic sushi man(edit)
17. Adrian Sherwood - Processed World
CD 2
01. Revolutionary Dub Warriors - Warrior
02. Manasseh + Natty P - Skenka(12" version)
03. Kanka - Military dub
04. Miniman - Balance of elements
05. Jah Warrior + Peter Broggs - Jah golden throne dubwise
06. Improvisators Dub - Dirty dub
07. Aba Shanti - Positive Vibration
08. Sism-X - See them(Remix)
09. Mad Professor - Black heroes
10. Disciples - Abyssinis
11. Brain Damage + Tena Stelin - Genetic Weapon
12. Kaly Live Dub - Jestering
13. Le Peuple de l'Herbe - Lion youth
14. Zion Train - Follow like wolves
15. Botom Botom - Reality show
16. Dreadzone + Earl 16 - Zion youth
17. Dub Wiser - Atom-X(Edit
)

Links:

Hammerbass (στα γαλλικά)

Review από το γαλλικό Dubzone.org

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2005

Minor Updates

by lkrory21
1. Στο ποστ εδώ υπάρχει ένα λαθάκι. To Ambientrancedelica (δεύτερο για φέτος, το προηγούμενο είχε πραγματοποιηθεί στις 17 Ιουνίου: Δείτε review εδώ - προς το τέλος!) θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου και όχι στις 16 όπως είχε γραφτεί εκ παραδρομής. Όλα τα άλλα ισχύουν: Μετά τις 22:30 στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. (είσοδος από Λ.Κατεχάκη).
Διοργάνωση: Κενό Δίκτυο

2. Υπάρχει διαθέσιμο εδώ σε PDF αρχείο το πρόγραμμα από τις "Νυχτες Πρεμιέρας" που θα πραγματοποιηθούν από 15 έως 25 Σεπτέμβρη σε 4 κινηματογράφους της Αθήνας.
Link:Επίσημο site.

Αυτά προς το παρόν!

A Famous Quote:
"If you have an apple, and I have an apple, and we exchange the apples, then you and I will still each have one apple. But if you have an idea, and I have an idea, and we exchange these ideas, then each of us will have two ideas." George Bernard Shaw (WikiQuote)

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2005

A little bit of this, a little bit of that.

by lkrory21
Καλήμερα σε όλους-ες!

13 Σεπτέμβρη σήμερα και σε 2 μέρες ακριβώς ξεκινάνε οι Νύχτες Πρεμιέρας που θα κρατήσουν μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου. Δυστυχώς όμως το επίσημο site της διοργάνωσης ( www.aiff.gr ) δεν έχει ακόμα(!!!) ούτε το πρόγραμμα ούτε πληροφορίες για εισιτήρια, κλπ δημιουργώντας αλγεινή εντύπωση. Ευτυχώς το blog "Κομμάτια ενός Ολογραφικού Ρόδου" του φίλου schottkey έχει μπει ήδη στον αστερισμό του 11ου Δίεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και εκεί μπορείτε να αντλήσετε πληροφορίες για τις ταινίες που πρόκειται να προβληθούν. Πάντως, κατα δήλωση των διοργανωτών, πρόκειται φέτος να αλλάξει το σύστημα διάθεσης εισιτηρίων ώστε να αποφευχθούν τα ...περσινά..

Μιας και είμαστε στα ...κινηματογραφικά, είδαμε πρόσφατα σε DVD το ντοκυμαντέρ "Roger And Me" του Michael Moore που παρουσιάζει εύστοχα και πικρόχολα την κατάσταση στο Flint, Michigan (γενέτειρα του σκηνοθέτη) μετά το κλείσιμο των εργοστασίων της General Motors. Αν και γυρισμένο το 1989 παραμένει συγκλονιστικά επίκαιρο για τις συνέπειες στην ζωή των απλών ανθρώπων από τις πρακτικές των εταιρειών στην σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Ψάχνοντας τον Roger(, Smith τότε CEO της GM) λοιπόν που απολύει σχεδόν εν νυκτί χιλιάδες εργαζόμενους καταστρέφοντας ολοκληρο τον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ιστό του Flint, μην παραλείποντας όμως βέβαια την επόμενη χρονιά να αυξήσει τον δικό του μισθό κατα 2.000.0000$(!!!) για την μετακίνηση των εργοστασίων στο Μεξικό λόγω χαμηλότερων μισθών. Το "Roger And Me" ήταν από τα πιο επιτυχημένα ντοκυμαντέρ όλων των εποχών, κάτι που ξεπεράστηκε διαδοχικά από τα δύο επόμενα ντοκυμάντέρ του ιδίου "Bowling For Columbine" και "Fahreneit 9/11". Η "γραφή" του M.Moore δεν είναι χωρίς ατέλειες καθώς το "Roger And Me" κλίνει ολίγον στο λαϊκισμό ενώ δεν λέιπουν και (εσκεμμένες?) ανακρίβειες ή παραλείψεις (όπως, π.χ. η μη ακριβής χρονολογική σειρά των γεγονότων), παρόλα αυτά "He is right on target" όπως θα λέγανε και οι συμπατριώτες του.

Επίσης είδαμε σε DVD το "I Heart Huckabees" του David Russel, μια σουρρεαλιστική κωμωδία - σάτιρα πάνω στην σύχρονη ψυχοθεραπεία - ψυχιατρική καθώς και στα αιωνίως αναπάντητα υπαρξιακά ερωτήματα. Ο Albert Markovski που ηγείται ενός τοπικου τμήματος μιας περιβαλλοντικής οργάνωσης, απευθύνεται σε ένα γραφείο υπαρξιακών ντετέκτιβς με σκοπό να λύσει ένα υπαρξιακό του πρόβλημα. Το ζευγάρι των ντετέκτιβς ακολουθεί τον Albert και καταγράφει όλο το φάσμα της ζωής του και ειδικά τις "διαμάχες" του με τον Brad Stand ο οποίος είναι το ακριβές αντίθετο του Albert, όμορφος, πλούσιος, επιτυχημένος. Στο γραφείο των "υπαρξιακών" ντετέκτιβ γνωρίζεται με τον Tommy Corn, μανιαδώς αντίθετο στην χρήση του πετρελαίου πυροσβέστη που υπονοείται ότι συμμετείχε στην αντιμετώπιση των γεγονότων της 11/9. Μαζί, o Albert και ο Tommy ξεκινούν να λύσουν τις απορίες και τα ερωτήματα τους περι της ζωής καταφεύγοντας στην Caterine Vauban, πρωήν συνεργάτιδα του ζευγαριού των ντετέκτιβς που ακολουθεί μια εντελώς αντίθετη φιλοσοφία εξήγησης και απάντησης των ερωτημάτων τους. Ενδιαφέρον και αστείο(με το δικό του τρόπο βέβαια). Παίζουν Dustin Hoffman, Jude Law, Lily Tomlin κ.α.


Αν και μπαίνουμε στα όρια του ...meta-blogging (blogs που αναφέρονται σε άλλα blogs - μήπως τα blogs θα καταλήξουν τόσο αυτοαναφορικά όσο η τηλεόραση? - Την φράση αυτή την έκλεψα από εδώ) και μάλιστα για.. δεύτερη φορά στο ίδιο post, σας προτείνουμε να διαβάσετε το έξοχο αυτό άρθρο του χρήστη bakoterma από το blog dogblogger's blog. Μια ενδελεχής ανάλυση πάνω στον κοινωνικό ιστό και το πολιτικό κατεστημένο στις Η.Π.Α. που είναι ιδιαίτερα καλογραμμένη. Διαβάστε το! (είναι ολίγον... σεντόνι βέβαια!)

Το τελευταίο καιρό έχουμε μπει λίγο στο "κοσμικό" και αλλοπρόσαλλο ψυχεδελικό σύμπαν των Acid Mothers Temple του Kawabata Makoto προσπαθώντας να ...βρούμε άκρη. Ένα συγκροτημα - κολλεκτίβα με καμία-δυό δωδεκάδες εναλλασόμενα μέλη, αλλες τόσες κυκλοφορίες σε διάφορα labels ανα τον κόσμο και άλλα τόσα παράλληλα project (πολλές φορές με παρόμοια ονόματα!). Μουσικά κινούνται γύρω από το psychedelic - space rock των late 60's / early 70's ρίχνοντας στο χωνευτήρι τους όμως και μπολικο krautrock, folk rock αλλά και πολλές ethnic / world πινελιές. Θα κάνουμε μια πιο ολοκληρωμένη παρουσίαη σε κάποιο από τα επερχόμενα (UN)Known Pleasures. Stay Tuned! ( Off.Site )

Αυτά προς το παρόν!

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2005

(Un)Known Pleasures: "Afroskull"

by lkrory21
Στο γνωστό δικτυακό τόπο Archive.Org και συγκεκριμένα στο χώρο "Live Music Archive" όπου υπάρχουν χιλιάδες live προς download από χιλιάδές συγκροτήματα (μεταξύ των οποίων και ένα εκτενέστατο αρχείο από bootlegs των Grateful Dead), ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν διαθέσιμα προς download δύο live sets των Afroskull από το Parkside Lounge της Νέας Υόρκης που έλαβαν χώρα στις 4/1//2005 και στις 7/2/2005 και τα οποία θα σας καταπλήξουν.


Αν σας αρέσει το οργάνικό heavy τζαμαριστό funk που "κλείνει σπίτια", εδώ βρίσκεται ένα μικρό άγνωστο διαμαντάκι! Ονομάζονται Afroskull και είναι ένα πενταμελές heavy funk συγκρότημα (στις συναυλίες συνοδεύονται από επιπλεόν μουσικούς στα πνευστά) που κατάγονται από την προσφάτως πληγείσα Νέα Ορλεάνη αλλά εδώ και κάποια χρόνια έχουν μετοικήσει στην Νέα Υόρκη που προφανώς το έδαφος είναι πρόσφορο για τις jam bands.

Έχουν κυλοφορήσει μόνοι τους ένα cd με τίτλο "Monster For The Masses" (Διαθέσιμο από το cdbaby.com), έχουν κάνει support σε συναυλίες του Melvin Sparks, του DJ Logic (γνωστός από τις συνεργασίες του με τους Medeski MArtin & Wood) και των Dirty Dozen Brass Band και παίζουν τακτικά στο κύκλωμα των clubs της Νέας Ορλεάνης και της Νέας Υόρκης με πολύ θερμές κριτικές.

Δυνατές κιθάρες (που κλίνουν προς το hard rock ορισμένες φορές), πολλά πλήκτρα και απίστευτα πνευστά σε μια συνεύρεση που αν είστε fan του είδους θα σας συγκινησει σίγουρα και θα σας κάνει να κουνήσετε τον... "ποπό" σας! Στο ένα σετ μάλιστα κλείνουν με μια δυνατή funk εκτέλεση του "In The Memory of Elizabeth Reed" των θρύλων του southern rock Allman Brothers Band. Στο site τους πάντως είναι διαθέσιμο και ένα bootleg που περιλαμβάνει μόνο διασκευές από... Black Sabbath. Ανακαλύψτε τους!

Links:
Official Site
Archive.ORG(Afroskull)
set1(4/1/2005)
set2(7/2/2005)

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2005

(Un)Known Pleasures: "Stem Stem In Electro"(2005)

by lkrory21
HRSTA
"Stem Stem In Electro"(2005)


Οι HRSTA είναι ουσιαστικά το προσωπικό όχημα του Mike Moya, πρώην μέλος των Godspeed! You Black Emperor, νυν μέλος των Set Fire To Flames, παίζει στην μπάντα της Elizabeth Anka Vajagic ενώ συμμετέχει και σε πολλά άλλα projects της ανεξάρτητης σκηνής του Montreal(Canada). Τα υπόλοιπα μέλη των HRSTA είναι γνωστά και μη εξαιρετέα μέλη άλλων συγκροτημάτων της κολλεκτίβας - εταιρείας Constellation Records αλλά και εν γένει του Montreal όπως Set Fire To Flames, Godspeed You Black Emperor(ουφ!), HangedUp, κλπ.

Το "Stem Stem In Electro" κυκλοφόρησε τον Μάη του 2005 από την Constellation και είναι το δεύτερο αλμπουμ των HRSTA μετά το "L'éclat du ciel était insoutenable" που είχε κυκλοφορήσει το 2001 από την Alien8. Πρόκειται για ένα πολυ όμορφο άλμπουμ που απομακρύνεται αρκετά από το ύφος των GYBE αλλά και των Set Fire To Flames μιας και βαδίζει έντονα σε 70's psychedelic rock μονοπάτια με πολλά φωνητικά στα τραγούδια χωρίς όμως να λείπουν και οι πιο avant garde / experimental πινελιές.

Η ιδιότυπη ερμαφρόδειτη - ανδρόγυνη φωνή του Mike Moya και το ιδιαίτερο παίξιμο της κιθάρας του καθώς και τα πολυ καλά παιγμένα και ενορχηστρωμένα έγχορδα κυριαρχούν στο δίσκο κάνοντας τον κατί τι πιο "εύληπτο"(ως ήχο όχι εμπορικά) σε σχέση με τα άλλα projects του Μ.M. ή της Constellation.

Αδιαμφίσβητα highlights του δίσκου είναι το εναρκτήριο "...and We climb" με τα ιδιαίτερα επαναλαμβανόμενα φωνητικά που μοιάζουν με ύμνο παραθρησκευτικής σέκτας, το "Folkways Orange", το οκτάλεπτο "Swallow's Tail" και η σχεδόν ambient μπαλάντα "Gently Gently" αν και όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι πολύ καλά.

Μια ακόμα λοιπόν κυκλοφορία της Constellation που αξίζει να ανακαλύψετε.

Μπορείτε να "κατεβάσετε" σε mp3 ή m4a το "Shadow's Tail" από εδώ (site της Southern Records που διανέμει τους δίσκους της Constellation) ενώ εδώ (official site των HRSTA) μπορείτε να κατεβάσετε ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι από τα sessions του "Stem Stem In Electro".

Track List:

  1. ...and we climb
  2. Blood On The Sun
  3. Une infinite de trous en forme d'homme
  4. Folkways Orange
  5. Swallow's Tail
  6. Heaven Is Yours
  7. Gently Gently
  8. Quelque chose a propos des raquetteurs



LINKS:

Offficial Site / Constellation Records / Southern Records

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2005

Samothraki World Music Festival Review

by lkrory21
Από την We Productions μας έστειλαν review και αρκετές ωραίες φώτογραφίες (2 μικρά δείγματα βλέπετε πιο κάτω!) από το φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε 21 -24 Ιουλίου στο κάμπινγκ στην Σαμοθράκη. Διαβάστε το review που μας έστειλαν ενώ αν τυχόν βρέθηκε εκεί και κάποιος-α από εσάς, ας μας στείλει και τις δικές του εντυπώσεις στο e-mail του blog. Διαβάστε λοιπόν:




Samothraki World Music Festival 2005
www.samothrakifestival.com

Η μαγεία που αποπνέει το νησί των Καβείρων,η πανσέληνος που φώτισε από την πρώτη στιγμή το φεστιβάλ η ειρηνική και πραγματικά εμπνευσμένη συμμετοχή του κόσμου ,όλα αυτά συμβάλλανε καταλυτικά για να πραγματοποιηθεί ένα διαφορετικό φεστιβάλ,τo πρώτο Samothraki World Music Festival.Από τις 21 εως και της 24 Ιουλίου το Δημοτικό κάμπινκ Σαμοθράκης ήταν τόπος συνάντησης για μουσικόφιλους και οικολόγους από όλη την Ευρώπη.

Με την συμμετοχή καλλιτεχνών αλλά και επισκεπτών από διάφορες χώρες της Μεσογείου αλλά κυρίως με διάχυτο το χρώμα και την δημιουργία όλων των καλλιτεχνών που πήραν μέρος ήταν το πιο συζητημένο φεστιβάλ του 2005.
Το διεθνές μουσικό φεστιβάλ Ethnic Μουσικής Τέχνης και Οικολογίας διασκέδασε, ενημέρωσε , μάγεψε και κυρίως …άρεσε.

- 4 ημέρες μουσικής και εκδηλώσεων
- 7000 επισκέπτες
- 150 μουσικοί από 7 χώρες
- καλλιτέχνες , δημιουργοί ,οικολογικοί οργανισμοί και μικροπωλητές που εξέθεσαν τα έργα τους στο χώρο του φέστιβαλ και πολλοί άλλοι έδωσαν την πνοή και την έμπνευση για την διοργάνωση μιας μοναδικής εκδήλωσης για την περιοχή .


Το νησί της Σαμοθράκης πλημμύρισε με χρώμα , με μουσική και κυρίως με αέρα κοσμοπολίτικο. Το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει δρώμενα σε 2 σκηνές, μουσικά σεμινάρια, video προβολές, περίπτερα ενημέρωσης περιβαλλοντικών οργανώσεων, εκθέσεις φωτογραφίας με περιβαλλοντολογικά θέματα και θεατρικές παραστάσεις, ενημερωτικά σεμινάρια για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και οικολογεία υπό την καθοδήγηση της Greenpeace, WWF, ΔΗΩ, ΣΟΣ Μεσόγειος , χορευτικά δρώμενα , θέατρο σκιών της Θράκης από τον Γιάννη Βουλτσίδη και πολλά άλλα..

Διεθνείς Σταρ της έθνικ μουσικής όπως Omar Faruk Tekbilek ,Ross Daly , Mode Plagal , Κώστας Αναστασιάδης , Ziad Rajab , Abdullah Chhadeh & Nara , Περιστρεφόμενοι Δερβίσιδες Μevlana , Βόρειοι Εταίροι, Locomondo , One Drop, On the corner,Happy dog project και οι Lazy Dayz αλλά και άλλοι πολλοί γιορτάσανε μαζί με τους επισκέπτες .

Συνεργάτες και υποστηρικτές αυτής της προσπάθειας ήταν σχεδόν όλοι οι περιβαλλοντολογικοί οργανισμοί της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.

Το πρώτο διεθνές Samothraki World Music Festival διοργανώθηκε από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Art-Ecology και την Εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών και πολιτιστικών εκδηλώσεων WE.Productions
.


Αυτά λοιπόν συνέβησαν στα τέλη Ιουλίου στο όμορφο νησί της Σαμοθράκης και στο πρώτο οικολογικό φεστιβάλ στο οποίο, οφείλουμε να ομολογήσουμε, θέλαμε να πάμε αλλά δεν καταφέραμε λόγω αδείας. Ευχόμαστε πάντως καλή συνέχεια!

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2005

A litlle bit of this, a little bit of that...

by lkrory21
Στο τελευταίο, 100ο τον αριθμό, τεύχος του (κατα πολλούς κορυφαίου) βρεττανικού μουσικού (και όχι μόνο) περιοδικού UNCUT, έχει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα στις 100 πιο σημαντικές στιγμές των τελευταίων 50 χρόνων όχι μόνο στην μουσική αλλά και στο σινεμά, στην τηλεόραση και στα βιβλία όπως επιλέχθηκαν από αστέρες της μουσικής και του κινηματογράφου όπως ο Robert Downey Jr., Edward Norton, Michael Stipe, Lou Redd, κλπ . Συνοδεύεται από ένα πολύ ενδιαφέρον cd με τίτλο "Highway 61 Revisited Revisited" όπου ολόκληρος ο κλασσικός δίσκος του Bob Dylan διασκευάζεται από διάφορα συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως The Handsome Family, American Music Club, Drive-By Truckers, κλπ.

Και μιας και είμαστε στον έντυπο μουσικό τύπο, σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί το καίνουργιο SONIK όπου σύμφωνα με τα γραφόμενα στο Avopolis, θα αλλάξει στυλ, θα προσθέσει σελίδες, θα υπάρχουν νέοι συνεργάτες και θα είναι ενιαίο (δηλ. όχι ξεχωριστά οι δισκοκριτικές). Από τα λεγόμενα του Τάσου Βογιατζή στο forum του περιοδικού/site επίσης φαίνεται ότι το περιοδικό μπαίνει σιγά-σιγά στο κόνσεπτ των δώρων καθώς σε αυτό το τεύχος πιθανόν θα έχει δώρο βιβλία από τις εκδόσεις ΟΞΥ ενώ μπαίνουν σιγά σιγά στα σχέδια και σκέψεις για "επιλεγμένα" CD. Φυσικά όλα αυτά θα συνοδεύονται από αύξηση της τιμής του περιοδικού(3,5€ σήμερα). Είδομεν...

Το τελευταίο Rock'N'Roll (πρώην ΠΟΠ + ΡΟΚ) δεν έχει έρθει στα χέρια μας αλλά συνοδεύεται από CD συλλογή της POETA NEGRA που φαίνεται ενδιαφέρον αν κρίνουμε απ΄ το tracklist. Αν και τα cd που προσφέρει συνήθως είναι ενδιαφέροντα (βλ. συλλογή MORR, συλλλογές με νέα συγκροτήματα, κλπ), ως τώρα το Rock+Roll δεν μας έχει ικανοποιήσει ούτε στο ελάχιστο είτε αισθητικά είτε ως ύλη και δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια το "παλιό" ΠΟΠ+ΡΟΚ.

Σιγά σιγά έχουν αρχίσει οι ανακοινώσεις γα επερχόμενα live. Οι Korn, η Anne Clark, οι Jon Spencer Blues Explosion, οι VNV Nation, οι Nightwish καθώς και ένα διήμερο EBM/Goth Festival με τίτλο PLUSWELT είναι μερικά από τα επερχόμενα live events στην Αθήνα.

Όσον αφορά την Θεσ/νίκη, ένα νέο festival ηλεκτρονικής μουσικής και μοντέρνων μορφών τέχνης γεννιέται με το όνομα REWORKS και θα πραγματοποιηθεί στον ΜΥΛΟ την 1η Οκτωβρίου 2005 με πολλές και ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Περισσότερα δείτε εδώ.

Στις 16 Σεπτεμβρίου στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου, θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο για φέτος "Ambientrancedelica" από τους γνωστούς ...τρομοκενίτες. Θα περιλαμβάνει δύο σκηνές με psychedelic trance / ambient DJ Sets ενώ θα υπάρχει και live p.a. από τους Γερμανούς Electric Universe. Δείτε και εδώ.

Είδαμε σε DVD ολόκληρο τον πρώτο κύκλο της σειράς "24" όπου πρωταγωνιστεί ο Kiefer Sutherland ως πράκτορας Jack Bauer και μας φάνηκε ...καλό!!! Αν και δεν είναι η πρώτη σειρά ή έργο που τα γεγονότα συμβαίνουν σε "πραγματικό χρόνο" ή χρησιμοποιεί ευφυέστατα διάφορα κολπάκια όπως split screens, κλπ μας κράτησε το ενδιαφέρον ως πλοκή αν και δεν απέφευγε κλασσικές "κακοτοπιές". Καλό. Δείτε εδώ (wikipedia) και εδώ (official site).


Αυτά προς το παρόν...

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2005

Ambient Manoeuvres In The Dark

by lkrory21



Ξεκινώντας από το "Adagietto" με την ιδιαίτερη ενορχήστρωση (άρπα και έγχορδα μόνο) από την 5η Συμφωνία του Gustav Mahler και φτάνοντας μέχρι τα τελευταία πονήματα στο χώρο της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικης, ένας ολόκληρος μουσικός κόσμος περικλείεται κάτω από το όνομα Ambient. Η Ambient μουσική , όπως την φαντάστηκε ο Brian Eno, πρέπει να είναι μέρος του περιβάλλοντος, μέρος του υπόβαθρου αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να μπορεί να είναι και επίκεντρο. Κάπου είχαμε διαβάσει ότι ένα ambient "κομμάτι" είναι επιτυχημένο όταν δεν μπορείς ξεχωρίσεις αν οι μελωδίες και οι ήχοι που ακούς προέρχονται από τα ηχεία ή από το γύρω περιβάλλον.

Δεν θα σταθούμε άλλο στην ανάλυση / ιστορική καταγραφή αλλά θα σας προτείνουμε μερικούς ενδεικτικούς αλλά ιδιαίτερα σημαντικούς δίσκους, δέκα τον αριθμό, από το δεύτερο κύμα Ambient που ξεκίνησε στα τέλη του 89 / αρχές 90. Το όλο κίνημα και τα παρακλάδια του (ambient house, ambient dub, κλπ) ξεκίνησε από τα chill out rooms των βρεττανικών rave clubs όπου διάφοροι DJ (όπως ο dr.Alex Patterson των ORB) μίξαραν ambient δίσκους των 70s, παλιά dub κομμάτια, ήχους από τη φύση, ομιλίες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Μετά το "Space" και το "Chill Out" (έχουμε αναφερθεί παλαιότερα σε αυτά τα δύο LP) καθώς και κάποια singles των Orb μια ολόκληρη σκηνή ξεκίνησε.

Ελπίζουμε οι δίσκοι αυτοί να αποτελέσουν την απαρχή μιας ανάζητησης σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσικά ρεύματα της δεκαετίας του 90 και παράλληλα να σας ωθήσουν και στην αναζήτηση των προγόνων αυτών στην δεκαετία του 70.

01. Autechre - Amber
02. Biosphere - Substrata 2
03. Aphex Twin - Selected Ambient Work Vol.II
04. Global Communications - 76:14
05. The Orb: The Orb's Adventures Beyond the Ultraworld
06. Higher Intelligence Agency & Biosphere - Polar Sequences
07. KLF - Chill out
08. Space - Space
09. Future Sound Of London - Lifeforms
10. Suns Of Arqa - Solar Activity 1979 - 2001

Δείτε περισσότερα για την ambient εδώ και εδώ.

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2005

Katrina's Kiss Of Death

by lkrory21
Τυφώνας, πλημμύρες, τεράστιες καταστροφές. Μια πόλη 1.000.000+ κατοίκων πλημμυρισμένη στο 80% της εκτασης της. Χιλιάδες άστεγοι. Εκατομμύρια νοικοκυριά χωρίς ρεύμα/νερό/γκάζι. Άλλες πόλεις ισοπεδωμένες κατα 90% από την μανία ανέμων που έπνεαν σε ταχύτητες έως και 250 χλμ/ώρα. Πτώματα επιπλέουν στους δρόμους. Ένοπλες συμμορίες, λεηλασίες, βιασμοί, πυροβολισμοί, επεισόδια και ταραχές μεταξύ επιζώντων ή μεταξύ συμμοριών και αστυνομίας-εθνοφυλακής. Εκρήξεις. Λεηλατήμενα εμπορικά κέντρα παραδίδονται στις φλόγες και καταρρέουν καθώς η πυροσβεστικη αδυνατεί να πλησιάσει ή είναι απασχολημένη σε διασώσεις . Άγνωστοι πυροβολούν νοσοκομεία, σωστικά ελικόπτερα και ομάδες διάσωσης. Γήπεδα και συνεδριακά κέντρα γεμάτα με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς νερό, ρεύμα, βασικές υποδομές υγιεινής. Προσπάθειες ολοκληρωτικής εκκένωσης ξεκινάνε και σταματούν λόγω χάους.Άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι σε αποκομμένες από τα νερά γέφυρες αυτοκινητοδρόμων περιμένοντας τις αρχές για 3 ή 4 ημέρες στην ζέστη και την υγρασία χωρίς νερό ή φαγητό. Αστυνομικοί και εθνοφύλακες εγκαταλείπουν σε αρκετές περιπτώσεις τις θέσεις τους. Πλήρης απουσία συννενόησης μεταξύ των τοπικών και κυβερνητικών υπηρεσιών...

Ιραν? Ταϋλάνδη? Σρι Λάνκα? Μπαγκλαντές?

Όχι, φίλοι και φίλες, όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε κάποια τριτοκοσμική χώρα χτυπημένη για πολλοστή φορά από την μοίρα της. Συμβαίνουν στην μία και μοναδική υπερδύναμη του κόσμου, την πιο πλούσια και ανεπτυγμενή χώρα του κόσμου, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Απίστευτο και όμως αληθινό.

Το δέος από την μανία της φύσης που νοιώσαμε αρχικά, γρήγορα αντικαταστάθηκε από την θλίψη για τους -πιθανότατα χιλιάδες σύμφωνα τις αρχές της Νέας Ορλεάνης και της Λουιζιάνας- νεκρούς, την κατάπληξη για την ολιγωρία των αρχών, τον θυμό για την πλήρη ασυνεννοησία και ανοργανωσιά στην διάσωση ανθρώπων και στο μοίρασμα της βοήθειας, την οργή για τους αλλόφρονες οπλισμένους που κυκλοφορούν πυροβολώντας, λεηλατώντας και βιάζοντας εκμεταλευόμενοι την δύσκολη αυτή στιγμή. Η έκπληξη για ένα κράτος με τεράστιες υποδομές και δυνατότητες, με ικανότητα να συντηρεί χιλιάδες στρατιώτες ανα τον κόσμο αλλά να μην μπορεί να βοηθήσει τους ίδιους τους κατοίκους του.

Δεν θα μπούμε σε μικρότητες τύπου "καλά να πάθουν", "χτύπημα από το θεό", "κοινωνία αγρίων με όπλα", "ο Μπους φταίει και για αυτό"(φταίει όμως για τις περικοπές στις ομοσπονδίακες υπηρεσίες υπεύθυνες για τέτοιες περιπτώσεις όπως την FEMA), "ατομικιστική κοινωνία", κλπ, κλπ, κλπ που συνηθίζουμε να σέρνουμε για τα καλά στους Αμερικάνους. Όχι ότι δεν ίσχύουν κάποια από αυτά (όχι τα δύο πρώτα, ε!) ως ένα βαθμό.

Μέσα σε αυτό το χάος που ενέσκυψε μετά το φιλί του θανάτου από την Κατρίνα υπάρχουν και χιλιάδες ιστορίες αλληλοβοήθειας και αλτρουϊσμού. Ιστορίες σωστικών συνεργείων που δουλεύουν ανελλιπώς για τρεις και τέσσερις μέρες. Ιστορίες ανθρώπων σε γειτονικές πόλεις, κομητείες και πολιτείες που προσφέρουν εθελοντική εργασία, τρόφιμα, φάρμακα, ακόμα και τα σπίτια τους στους πληγέντες. Ιστορίες ελπίδας που αποδεικνύουν ότι δεν έχει χαθεί τελείως η ανθρωπιά...

Και μια περιβαλλοντολογική νότα για το τέλος: Δεν ξέρουμε αν η Κατρίνα και τα αδέλφια της προκειται να μας επισκέπτονται πιο συχνά στο μέλλον και με μεγαλύτερη "θέρμη" ή αν αυτά τα φαινόμενα εντείνονται όντως εξαιτίας του "φαινόμενου του θερμοκηπίου" και των κλιματικών αλλαγών στον πλανήτη όπως επιμένουν και διατείνονται οι επιστήμονες ανα τον κόσμο. Έστω και στο ελάχιστο να ισχύει όμως, πρέπει οι βιομηχανίες και τα κράτη να πάρουν μέτρα ΑΜΕΣΑ πριν είναι πολύ αργά.

Και μην ξεχνάτε ΔΕΝ είναι μόνο η Νέα Ορλεάνη. Gulfport, Biloxi, Baton Rouge, Mobile και άλλες μικρότερες πολείς είναι χτυπημένες από την μανία του τυφώνα.

Links:
CNN
BBC
Yahoo! News
Νέα Ορλεάνη Portal + Εφημερίδα
Τι έγραψε ο παγκόσμιος τύπος(από BBC)
Bloggers από Νέα Ορλεάνη

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2005

(Un)Known Pleasures:"Laika Come Home"

by lkrory21
Spacemonkeyz vs Gorillaz - "Laika Come Home"(2002, EMI)

Οι διαστημικοί πίθηκοι - πίθηκοι που στάλθηκαν πειραματικά στο διάστημα, επέζησαν, μεταλλάχθηκαν και αναπαράχθηκαν - συναντούν το διάσημο συγκρότημα των Gorillaz και καλούν λοιπόν την φημισμένη σκυλίτσα Λάικα (που στάλθηκε από τους Σοβιετικούς στο διάστημα με το Sputnik II το 1957) να γυρίσει σπίτι. Μια virtual ιστορία από το πιο διάσημο virtual συγκρότημα, πρόιον του Damon Albarn των Blur. Πρόσφατα μάλλιστα κυκλοφόρησε το νέο αλμπουμ των Gorillaz με τίτλο "Demon Days".

Το "Laika Come Home" είναι ένα καθαρόαιμο, "παραδοσιακό" στο στυλ αλλά απόλυτα μοντέρνο και σύγχρονο ως δημιουργία dub αλμπουμ του ομώνυμου ντεμπούτου των Gorillaz από το 2001. Με την βοήθεια των Spacemonkeyz, απογυμνώνονται όλα τα τραγούδια και τονίζονται τα ιδιαίτερα dub/reggae στοιχεία τους. Εχουν προστεθεί πολλά μέρη πνευστών, αρκετά μέρη μπάσσου και ντραμς έχουν επανηχογραφηθεί ενώ συμμετέχουν ο "αθάνατος" U-Brown, ο Earl 16 (τσεκάρετε το πολύ καλό reggae album "Babylon Walls") και ο Terry Hall ( The Specials ). Σε αρκετά τραγούδια δε η χρήση της μελλόντικας είναι εξαίσια και δίνει ένα τελείως Augustus Pablo feeling στο όλο project.

To αλμπουμ λειτουργεί και αυτόνομα ως καθαρόαιμο dub αλμπουμ αλλά αν έχετε ήδη ακούσει ή έχετε στην κατοχή σας το αρχικό αλμπουμ είναι ακόμα πιο απολαυστικό. Αν μπορείτε, βρείτε την limited edition (μέχρι πρόσφατα υπήρχε σε αφθονία σε κεντρικό δισκάδικο της Αθήνας και σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή - περίπου 6€) που κυκλοφορεί σε digipak και περιλαμβάνει δύο hidden tracks και poster με το εκπληκτικό artwork.

Tracklist:
(Σε παρένθεση το αρχικό τραγούδι από το CD "Gorillaz")
01. Jungle Fresh (19-2000)
02. Strictly Rubbadub (Slow Country)
03. Banana Baby (Tomorrow Comes Today)
04. Monkey Racket (Man Research)
05. De-Punked (Punk)
06. P45 (5/4)
07. Dub O 9 (Starshine)
08. Crooked Dub (Sound Check)
09. Mutant Genious (New Genious)
10. Come Again (Re-Hash)
11. A Fistful Of Peanuts (Clint Eastwood)
12. Lil' Dub Chefin' (M1 A1)

Links:
Gorillaz Official Site
Gorillaz Official Fan Site
Laika Come Home Reviews:
All Music Guide / NME